معرفی وبلاگ
ایران تونگین ولعل دنیاهستی//ایران توفریبنده وزیباهستی نام تونکوست چون کهن ایرانی//تاریخ خجسته یل وشیرانی// مهدهنری نقش جهان درگاهت//شیرازوسپاهان اثرزیبایت// هرکس گذرش درتورسدمی بیند//ازشاخه زیبات گلان می چیند// هردم که نظردررخ توبنماید //مدهوش تووجلوه کویت باشد// آثارتوزیباونکودرهمه جاست//هرشهربه آثارخوشت می نازد// مهمان چوبه این نغمه سرا بازآید//درکوی توگرددبری ازغم یادش// اثرمدیروبلاگ محمدعلی حاجیان
دسته
بوق بوق ايران
ايران شناسي
ايرانگردي
ايران هميشه جاويدان
پايتخت فرهنگي جهان اسلام
ايرووون
ميهن ما
توريسم ايران
هنرصنايع دستي وخانواده
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 2614604
تعداد نوشته ها : 292
تعداد نظرات : 19

JavaScript Codes
Rss
طراح قالب

نوع بنا : زيارتي

در حدود شش كيلومتري جنوب شرقي مراغه روستايي به نام ور جوي قرار دارد.در كنار اين روستا گورستان بزرگ قديمي وجود دارد كه تعداد زيادي سنگ قبر منقش به تصاوير تير و كمان،نيزه ،شمشير و سپر بر روي قبور آن نهاده شده است.از اين ميان مي توان به صندوق سنگي منقش قبر"زمان بيك"فرزند"كد خدا ميرزا بيك"با تاريخ وفات 1085 ه.ق اشاره كرد.مقبره ملا معصوم در كنار اين گورستان واقع است.ورودي اين مقبره راهروي بزرگي است كه عرض دهانه ورودي آن به 7 متر مي رسد.در انتهاي راهرو ي سر پوشيده ،ورودي مستطيل شكلي به عرض 80/1 متر سنگ كنده شده كه با عبور از آن ،محوطه وسيع و جالبي نمايان مي شود.در سمت چب راهرو و نزديك مدخل ورودي تالار بزرگ،اتاق چهار گوش كوچكي وجود دارد كه در دل سنگ كنده شده است.سقف اين اتاق به صورت گنبد در صخره حفر شده و در وسط سقف نور گيري تعبيه شده است.در ازاي تالار بزرگ 12 و پهناي آن حدود 3/6 متر است.در انتهاي تالار بزرگ با عبور از يك صفه به پهناي 2 متر و در ازاي 3/3 متر،محوطه اصلي نيايشگاه شروع مي شود كه از يك اتاق دايره اي شكل به قطر 9/5 متر تشكيل شده است .در سمت جنوبي اين اتاق به ارتفاع يك پله از كف ،محرابي مستطيل شكل به درازا و پهناي 2 در 6/2 متر با سقف هلالي شكل وجود دارد. ازاره سنگي اين نيايشگاه به ارتفاع 2 متر با دقت خاصي حجاري و صاف شده است.به عقيده كار شناسان ،محراب اين نيايشگاه شباهت بسيار با طرح محراب بعضي از معابد مهري دارد و با توجه به وسعت اين نيايشگاه به نظر مي رسد،روز گاري معبدي با شكوه بوده و در شمار يكي از بزرگ ترين معابد مهري به حساب مي آمد و از قسمت هايي چون محل تعويض لباس رو حانيون،محل تعليم گروندگان به آيين مهر ،محل فعاليت هاي نجومي علماي مذهب مهر و بالاخره محل برگزاري مراسم با شكوه مهر پرستان بر خور دار بود.احتمالا در حدود قرن هشتم هجري در اين معبد تغييراتي داده شده و بقعه ملا معصوم آن را به زيارت گاهي براي مردم منطقه تبديل نمود.

آدرس :6 كيلومتري جنوب شرقي مراغه

دوشنبه هفتم 9 1390 21:22

يانيق تپه كه " قره تپه " نيز ناميده مي شود در 31 كيلومتري جنوب باختري تبريز و در 6 كيلومتري شمال خسرو شهر در جنوب شرقي روستاي " تازه كند" واقع شده است . در اين تپه يك هيأت انگليسي به رياست " چارلز بورني " در مرداد ماه سال 1339 كاوش هاي علمي به عمل آورد . به نظر " بورني " قدمت اين تپه به اواخر هزاره سوم پيش از ميلاد مي رسد كه با اواخر عصر سنگ و مس و اوايل عصر مفرغ در آذربايجان مقارن است .آثار به دست آمده نيز اين نظريه را تأييد مي كند.
جالب ترين كشف اين حفاري ، خاك برداري از بنيان و ديوارهاي خشتي بدون روكش 23 بناي دايره اي شكل است كه به نظر سرپرست هيات حفاري به استثناي دو بنا ، همه آنها خانه هايي بوده اند با انباري و سكو و طاقچه و اجاق و آخور و ... قطر هيچيك از اين خانه ها از حدود شش متر تجاوز نمي كرد .يكي از دو بناي مذكور احتمالاَ به نگهداري آذوقه و غلات و حبوبات اختصاص داشت. راه ورودي اين بنا نه از ديوارهاي اطراف ، كه از سقف بود و براي آمد و رفت به آنجا از نردبان استفاده مي شد.

 

بناي دوم بنايي دايره اي شكل و جدا از قسمت هاي ديگر است و حدس زده مي شود كه به عنوان كارگاه مورد استفاده قرار مي گرفت.

در اين تپه آثاري چون آسياب دستي، داس سنگي و سفال به دست آمده است. ظروف يافته شده در اين تپه حاكي ازتأثير سنت هاي مفرغ مقدم آناتولي شرقي است كه تا قفقاز گسترده بود . غير از وسايل ياد شده ، آلات و ادوات و ظروف ديگري چون هاون ، تيشه و تيغه ي سنگي ، تيغه خنجر مسي ، دو مُهر از گِل نپخته ، چهار چراغ گلي ، سيوها ، باديه ها ، خم هاي دهان گشاد بزرگ و كوچك و بي دسته و دسته دار و نيز سفال هاي زيادي در جريان كاوش هاي " يانيق تپه " كشف گرديد.

سفال هاي يافته شده به طور كلي دست ساخت و معمولاَ سياه رنگ و صيقلي و به ابعاد،اشكالو تزيينات،مختلف و متفاوت هستند . نقش هاي هندسي بر بدنه ي ظروف عموميت دارند . اما نمونه هايي از نقش هاي پرندگان و حيوانات شاخدار نيز ديده مي شود.

جمعه بیست و نهم 7 1390 22:6

ماه رمضان در تبريز چه مي گذرد؟


ماه رمضان در تبريز چه مي گذرد؟


مردم ايران با توجه به فرهنگ و پيشينه تاريخي بومي خويش مراسم فرهنگي، مذهبي و جشن هاي خاصي دارند و در اين ميان تنوع و رنگارنگي آيين هاي ويژه ماه مبارك رمضان كه در منطقه آذربايجان «اوروشلوخ» گفته مي شود نيز زيبايي هاي خاص خود را دارد.


 

 

 

 

كلمه «اروج» يا «اروش» به زبان تركي عبارتي است كه به مفهوم روزه و روزه داري استفاده مي شود. در اين ميان آنچه كه در ميان اجراي اعمال عبادي و شرعي رمضان در رفتارها و كنش روزمره مردم بيشتر به چشم مي‌خورد تغيير رفتار و منش آنها و سيل دعوت به افطارها است. مراسم افطاردهي در آذربايجان شرقي از هفته دوم ماه رمضان مرسوم است و معمولا افراد فاميل و همچنين فقرا را به مراسم افطاري دعوت مي‌كنند و اين دعوت كردن ها از ميانه شعبان شروع مي شود و تا آخرين روزهاي ماه مبارك رمضان ادامه دارد.


ماه رمضان در تبريز چه مي گذرد؟

اوباشدان

سحري خوردن و سحري بلند شدن در آذربايجان و به ويژه در روستاهاي آن آداب مخصوص به خود را دارد. هنوز هم كه هنوز است روستاييان و عشاير آذربايجان با صداي ضربه همسايه بر ديوار خانه شان از خواب بيدار مي شوند و اين زنجيره خبر رساني باعث مي شود هيچكس خواب نماند.

اگر سحرگاهان كه در روستاهاي دور افتاده آذربايجان بر روي پشت بام خانه اي قرار بگيريد مي بينيد كه چه شور و نشاط خاص اين لحظات در روستاها حاكم است. چراغ خانه ها يكي يكي روشن مي شوند همسايه‌هاي ديوار به ديوار زنجير وار يكديگر را به سحري خوردن دعوت مي كنند. وسيله آگاه شدن مردم از اوقات شرعي هم موذنهاي روستايي هستند كه در كوچه ها مي چرخند و وقت افطار را اعلام مي كنند.


ماه رمضان در تبريز چه مي گذرد؟

رويت هلال ماه

در آذربايجان رسم است كه بزرگترها بعد از رويت هلال ماه رمضان، به چهره يك كودك معصوم يا يك فرد مومن و نمازخوان نگاه كنند و اعتقاد دارند كه نگريستن به صورت آدمهاي بي‌نماز و روزه‌خوار، خوش يمني درپي نخواهد داشت. نگاه كردن به‌ آيينه و فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد (ص) بعد از رويت هلال ماه هنوز هم به عنوان يك رسم در بين پيرمردان مناطق روستايي استان مرسوم است.

اين عادت بر اين اعتقاد مبتني است كه بايد در ماه رمضان دل مومن همچون آيينه صاف و روشن باشد و از ناپاكي ها صيقل يابد، پيرمردان براي اين منظور همواره آئينه كوچكي در درون جيب خود داشتند و بعد از اينكه خود به رويت آيينه مي‌پرداختند با فرستادن صلوات چندين بار آئينه را به دور خود و اهل خانواده مي‌چرخاندند.

كيسه لعن ابن‌ملجم

رسم كيسه‌دوزي 27 ماه رمضان كه هنوز در برخي مناطق اين استان زنده است. معروف است كه روز 27 ماه رمضان شب قصاص ابن ملجم است، در اين روز زنان برخي مناطق كيسه‌اي مي‌دوزند كه به كيسه لعن ابن ملجم يا كيسه مراد‌ معروف است، در شب بيست و هفتم ماه رمضان با هر سوزني كه به اين كيسه مي‌زنند، يك بار به ابن ملجم لعنت مي‌فرستند.


ماه رمضان در تبريز چه مي گذرد؟

غذاها و شيريني‌ هاي مخصوص

سفره‌هاي افطاري در تبريز به تنوع غذايي معروفند. در اين ميان فرني، شير برنج، انواع دلمه، ‌كتلت، كوكو، سالاد، ختايي، اهري، ‌حلوا، پنير، سبزي، خرماهاي تزئين شده با گردو و پودر گردو، انواع مربا و حليم ها پاي ثابت سفره ها هستند. زنان آذربايجاني لذيذترين و خوشمزه ترين كلوچه ها ، نان ها و كيك ها و شيريني ها را براي مهمانان روزه دار خود تدارك مي‌بينند.

آنها چند روز قبل از آغاز ماه مبارك رمضان فطيري به نام «نزيه» درست مي‌كنند. «نزيه» نام نوعي نان شيريني خاص محلي مغزدار است كه روي آن با چنگال و ته استكان تزئين شده و به منظور قرار گرفتن سر سفره ي افطار، فقط در ماه مبارك پخت مي شود كه بسيار خوشمزه است. «ختايي» هم شيريني خانگي مخصوص رمضان است كه در حال حاضر نيز تنها يك واحد توليدي در تبريز دارد. مواد اوليه اين نوع شيريني نوعي خمير حصيري شكل است كه به شكل دلمه با تركيب پودر گردو، دارچين و .... تهيه مي شود.
 برگرفته از مهر- جام جم

منبع :تبيان

جمعه بیست و نهم 7 1390 14:55
X