شَهميرزاد از شهرهاي استان سمنان است. اين شهر از نظر گردشگري و كشاورزي داراي اهميت ميباشد. شهميرزاد در شهرستان مهديشهر و در ۲۴ كيلومتري شمال سمنان (۷ كيلومتري شمال مهديشهر) و ۱۴۰ كيلومتري جنوب شهرستان ساري واقع شدهاست. درباره شهميرزاد درگذشته اين شهر جزيي ازمناطق هزارجريب طبرستان بودهاست و نامهايي از قبيل سامار و شامار و شهمارفريم را داشتهاست و طبق كتاب سربداران از آبادترين شهرهاي قديم طبرستان بودهاست . در جلسهٔ هيئت وزيران در تاريخ ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ كه در سمنان برگزار شد، اين شهر به استناد مادهٔ ۸ قانون تشكيل سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، بهعنوان شهر نمونهٔ گردشگري تعيين شدشهميرزاد سمنان - آكا ايران
هواي آن نسبت به سمنان كه گرم و خشك است معتدلتر و از لحاظ پوشش گياهي سبز و خرمتر است و داراي بزرگترين باغ گردوي جهان (با تاييد فائو ) ميباشد كه مساحت آن حدود ۷۵۰ هكتار است و تمامي هزينهها و زحمت آن را مردم همين شهر كشيدهاند.
ميامي از شهرهاي استان سمنان است. اين شهر در بخش ميامي در شهرستان شاهرود قرار گرفته است. جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۴٫۳۵۴ نفر بوده است. اين شهر داراي جاذبههاي گردش گري زيبايي ميباشد كه از جمله آنها ميتوان شاهعباسي و در عمارت، آب انبار و ... را نام برد.
مُجــِن از شهرهاي استان سمنان است. اين شهر در ۳۵ كيلومترى شمال غربى شاهرود، در بخش بسطام در شهرستان شاهرود قرار گرفته است. جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۵٫۵۲۸ نفر بوده است
اين شهر به دليل قرار گرفتن در منطقه كوهستاني، شهري بنبست است و تنها راه ارتباطي آن جادهاي آسفالت است كه مجن را به شاهرود و بسطام ارتباط ميدهد.
مجن در ميان دره نسبتاً پهناوري ميان دو رودخانه پيحصار و پيشده بنا شده است. شغل اكثر اهالى آن، كشاورزى، باغدارى و دامدارى است. محصولات كشاورزي آن، سيب زميني و گندم و محصولات باغي شامل زردآلو، گيلاس و آلبالو است.
مجن بناهايى پلكانى و معمارى ويژه (شبيه به شهر ماسوله) دارد. در بافت قديمى شهر ديوارها و سقف اتاقها با خاك قرمز و زرد تزئين شدهاست
مناطق ديدني
چشمه گرآب
منطقه گردشگرى «فرحزاد
آبشار تنگه داستان
چشمه هفت رنگ
آبشار مصنوعى
امامزاده ابراهيم
مقبره زيارتي پير
ويكيپديا
كَلاته خيج يكي از شهرهاي شهرستان شاهرود در استان سمنان ايران است.
كلاته خيج در بخش بسطام شهرستان شاهرود قرار داد. جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۵٫۳۳۸ نفر بودهاست. مهمترين محصول اين روستا زردآلو و گيلاس ميباشد
شهرستان مَهديشهر (نام ديگر سَنگسَر) يكي از شهرستانهاي استان سمنان واقع در شمال ايران ميباشد. اين شهرستان در شمال غربي استان سمنان واقع شده و شهر مهديشهر مركز آن ميباشد.
اين شهرستان از سمت جنوب به شهرستان سمنان(سمنان)، از سمت شمال به شهرستان ساري(مازندران)، از سمت مغرب به شهرستان فيروزكوه(تهران) و از سمت مشرق به شهرستان دامغان(سمنان) محدود گشتهاست. ناحيهٔ سنگسر تا قبل از شهريور ۱۳۲۰ داراي فرمانداري نظامي بود كه دودانگه و چهاردانگه و نقاط ديگري از شهرستان ساري جزء آن بودهاست. يادآوري ميشود كه در فرهنگ جغرافيايي ايران كه در سال ۱۳۲۹ چاپ شدهاست، اين ناحيه با حدود و مشخصات فعلي به عنوان بخش سنگسر آمدهاست.
اين ناحيه در مرداد ۱۳۸۶ به شهرستان ارتقاء يافت.
جمعيّت شهرستان مهديشهر طبق سرشماري عمومي نفوس و مسكن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۶٬۸۷۵ نفر بوده
شهرها و دهستانها
بخش مركزي شهرستان مهديشهر
دهستان درجزين
شهرها: درجزين، مهديشهر
بخش شهميرزاد
دهستان پشتكوه
دهستان چاشم
شهرها: شهميرزاد
(منطقه نمونه گردشگري)
اماكن ديدني
آب انبار (مهديشهر)
امامزاده عبدالله شهميرزاد
امامزاده قاسم
امامزاده يحيي شهميرزاد
بقاع ابوالقاسم، مهدي و يحيي (در چاشم)
بقعه شيخ شهميرزاد (سوسن عطا)
چهل تن (در درجزين)
دژ شهميرزاد
شيرقلعه (در ۳ كيلومتري شمال غربي شهميرزاد)
غار دربند
كافرقلعه
مسجد پامنار
پوشش گياهي و جانوري
از نظر پوتوگرافي اين منطقه كاملاً كوهستاني است و داراي پوشش گياهي از جمله: گز، تاغ، كُنار، كُور، سمر، كِرت، كُوهِنگ و بنه. خارشتر، اسپند، سريش، ارس، كاروانكش، شور و چرخك است.
از شهر سنگسر به طرف حاشيه شمالي، پوشش به صورت درختان خانواده سوزني برگ، به ويژه ارس، سرو، و درختچه زرشك نمايان ميشود. در منطقه شهميرزاد گياهان خود رو شامل گون، درمنه، گياهان تيره گندميان، نعناييان و تيغهاي كنگر مانند اسپند، گل قاصدك، بومادران، كاسني، گزنه و گل سرخ وحشي(نسترن) به وفور ديده ميشود.
مهمترين محصولات اين شهرستان عبارتاند از: غلات(جو و گندم)، علوفه(يونجه و اسپرس)، گردو و آلو در شهميرزاد و انار، انگور و زردآلو در درجزين.
همچنين از جمله جانوران و پرندگان اين شهرستان عبارتاند از: بز كوهي، آهو، قوچ، ميش، پلنگ، يوزپلنگ، روباه، خرس، گراز، كفتار، گربه وحشي، گرگ، روباه، شغال، خرگوش، كبك، عقاب، شاهين، بادخور، قُمري، تيهو، فاخته.، بلبل و قرقاول.
ناهمواريها
اين شهرستان را بايد منطقهاي كاملاً كوهستاني بحساب آورد كه در جنوب رشته كوه البرز واقع گرديده و كوههاي آن عبارتاند از:
در سمت غرب كوههاي: اسپي لت (سفيد لت)، گل رودبار و آسب نو (آسمان لو) كه با ارتفاع ۳۳۰۸ متر مهمترين آنهاست و در ۱۱ كيلومتري سنگسر قرار دارد.
در سمت جنوب غربي كوههاي: مهراب، سفيدآب، كلياب، كچ و بستانه(۲۱۶۰ متر).
در شمال غربي كوههاي: دربند، نهرد، مرغك، سياه دره، شير قلعه، بشم و نيز گردنهٔ بشم در۱۵ كيلومتري و گردنهٔ چاشم در۱۴ كيلومتري.
در شمال كوههاي: شيخ رضا، سياه كوه و همچنين بلندترين قلهٔ اين شهرستان، نيزواي چاشم است كه با ارتفاع ۳۸۱۰ متر در شمال شهرستان مهديشهر خودنمايي ميكند.
معادن
در اين منطقه معادن متعددي وجود دارد از جمله معادن سنگ ساختماني، لاشه، خاك نسوز، كوارتزيت، دولوميت، آهن، سرب، گچ، آهك سفيد، سنگ شيشه، معدن سيليس و...
زمينشناسي
از لحاظ زمينشناسي شهرستان مهديشهر قسمتي از چين خوردگيهاي دامنه جنوبي البرز ميباشد و همان تشكيلات زمينشناسي را داراست و آثار دورانهاي چهارگانه زمينشناسي را بخوبي و اكثراً به آساني ميتوان در آن مورد مطالعه قرار داد. از دوره ژوراستيك قسمتهاي آهكي در سنگسر وجود دارد كه چشمه راوند را در بر ميگيرد. از دوره ژوراستيك و كرتاسه نيز تشكيلاتي در گل رودبار و غار دربند وجود دارد. از دوره سوم در قسمت شمال و شمال شرقي تشكيلاتي از دوره ائوسن ديده ميشود و در شيخ چشمه سر كنگلومراهاي دوره پليوسن قابل مشاهدهاست. در دوره چهارم داراي مخروطهاي افكنده ايسيت كه شهر سمنان هم روي همين نوع قرار گرفتهاست.
آرادان يا اَرادان يكي از شهرهاي ايران در استان سمنان است. اين شهر مركز بخش آرادان در شهرستان گرمسار است. جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۴٫۹۶۸ نفر بودهاست
مردم آرادان بيشتر به زبان فارسي صحبت ميكنند ولي در محلهاي در قسمت شمال غربي شهر، ساكنان به زبان گيلكي صحبت ميكنند كه اصليت آنها از يكي از روستاهاي فيروزكوه به نام رامه است.
آرادان داراي يك امامزاده به نام سلطان شاه نظر در مركز شهر است كه از بناهاي تاريخي نيز به شمار ميآيد
شهر اميريه يكي از شهرهاي شهرستان دامغان در استان سمنان است. جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۱٫۷۷۳ نفر بوده است
اميريه قبلا روستايي با عنوان «امير آباد» بود. بافت شهر از خانههايي قديمي و كهن تشكيل شده است. در بخشي از اميريه شهركي نوساز نيز ساخته شده است.
باغهاي پسته، زردآلو، انار، سنجد و مزارع هندوانه و خربزه كه محصولات اين منطقه جزو بهترين محصولات تره بارهاي شهرهاي اطراف ميباشد.
اِيوانَكِي يكي از شهرهاي شهرستان گرمسار در استان سمنان ايران است. اين شهر در شهرستان گرمسار و در ۶۵ كيلومتري خاور تهران، قبل از شهر گرمسار قرار دارد. جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۰٬۳۹۶ نفر بوده است
وجود شهركهاي صنعتي نسبتا بزرگ، موجب گسترش اين شهر شده و البته ورود مهاجران زيادي را به اين شهر موجب گرديده است. طي ۲ سال گذشته ۴ دانشگاه در اين شهر بنيان نهاده شده است از جمله دانشگاه پيام نور
اين شهر كوچك سابقهٔ ۵۰۰۰ ساله تاريخي دارد. در كتابهاي رومي و يوناني نام ايوانكي امروزي را شاراكس (CHARAX) نوشتهاند. همچنين به دربند خزر و دروازه درياي خزر (pilcaspian) هم معروف بوده است.
امروزه آثاري از گذشتههاي دور در اين شهر به جاي ماندهاند كه به آنها توجهي نميشود. آثاري مانند كاروانسراي شاهعباسي، قلعه ماري (با نام محلي رباط ماري)، تپه حسن و ...
با وجود دوري چندسالهٔ اين شهر از امكانات اقتصادي و اجتماعي، اكنون اما دوباره رونق اقتصادي و اجتماعي خود را باز يافته است. قرار است در آينده شهركي ۱۰۰٬۰۰۰ نفري با همين نام ايوانكي در بخش شمال شرقي شهر ساخته شود.
فرهنگ
مردمان اين شهر لهجهاي شبيه به گيلكي و دماوندي دارند و بعضاً از اصطلاحات كاملاً اصيل فارسي نظير گوسي كدن (به معني گسيل داشتن)، و اصطلاحات قديمي مانند مدبخ (به معني مطبخ)، و ... استفاده ميكنند. ايوانكي پيش از پيوستن به استان سمنان جزء دهستان بهنامسوخته ورامين بوده است.
اقتصاد
شغل اصلي مردمان اين شهر كشاورزي و محصول اصلي آن خربزه است كه به خربزه ايوانكي معروف و با خربزه مشهدي متفاوت است. البته به دليل آسانتر بودن كشت خربزه مشهدي در سالهاي اخير كشاورزان اين شهر به كشت خربزه مشهدي نيز گرويدهاند. از ديگر مشاغل جاري در اين شهر كاميونداري است. اين شهر به دليل نزديك بودن به معادن نمك و گچ و آهك، پتانسيل مناسبي را براي شغل كاميونداري ايجاد نموده است.
ويكيپديا
بسطام يكي از شهرهاي شهرستان شاهرود در استان سمنان ايران است. اين شهر در نام شهري كه در هفت كيلومتري شمال شرقي شاهرود جاي دارد. جمعيت بسطام بر اساس سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۷٫۷۲۴ نفر بوده است
تاريخ اين شهر قبل از ورود اسلام به ايران مشخص نيست. بنابر يك روايت حاكم خراسان در زمان خسروپرويز كه نام وي «بسطام نام» بود، اين شهر را بنا گذاشته است. با توجه به اين روايت اين شهر را بايد شهرهاي تأسيسشده در دوران شاپور دوم ساساني دانست. در دورهٔ عباسيان، اين شهر دومين شهر ايالت قومس و تالي دامغان بود و پس از حملهٔ مغول رو به انحطاط رفت.
شرايط طبيعي
اين شهر آب و هوايي مطبوع در تابستان و سرد در زمستان دارد. باغات زردآلو سراسر شهر را احاطه كرده اند . عمده در آمد مردم از همين طريق است.
بناهاي تاريخي
زيارتگاه امامزاده محمد بن جعغر صادق، برج كاشانه بسطام، گنبد غازان خان، مقبرهٔ بايزيد بسطامي، و مسجد جمعهٔ بسطام
در جلسهٔ هيئت وزيران در تاريخ ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ كه در سمنان برگزار شد، اين شهر به استناد مادهٔ ۸ قانون تشكيل سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، بهعنوان شهر نمونهٔ گردشگري تعيين شد
درجزين يا درگزين يكي از شهرهاي شهرستان مهديشهر در استان سمنان است. بر اساس سرشماري سال ۱۳۸۵، جمعيت آن ۴۳۷۰ نفر (۱۱۰۸ خانوار) بوده است
درجزين در تابستان سال ۱۳۸۷ با تصويب هيئت دولت از روستا به شهر ارتقاء يافت
درجزين به خاطر عبور آب چشمه گل رودبار از آن و داشتن چند قنات نسبتاً پر آب از آباداني خوبي برخوردار است و زمينههاي توسعه كمي و كيفي را دارا است. محلههاي بزرگ در درجزين كه از به هم پيوستن آنها درجزين بوجود آمده است، شامل ده مركزي درجزين، قاضيآباد، اسلامآباد، شاهبند، پشته و چهلتن است. برخي از ميوهجات آن مانند زردآلو و انار مشهور است. بيشتر اهالي داراي مذهب شيعه دوازدهامامي هستند
هرچند كوههاي مرتفع و صخرهاي، تقريباً از شمال درجزين آغاز ميشود ولي خود شهر هم داراي زمينهاي گسترده و همواري نيست، بلكه تشكيل شده از تپه ماهورها و كوههاي كوچك و تپههاي بيشتر خاكي و همچنين درههاي كمابيش عريض و كفههاي كوچك تقريباً مسطحي ميباشد.
درجزين در قسمت جنوبي شهرستان و پيش از ارتفاعات آن در يك ناحيه رسوبي قرار دارد. از ديد خاكشناسي در محدوده خاكهاي ليتوسل آهكي و در ناحيه خاكهاي بياباني و سيرزم قرار دارد.