بهار همدان را بيشتر بشناسيم

شهرستان بهار يكي از شهرستان‌هاي استان همدان در ايران است.

تقسيمات كشوري
بخش مركزي
دهستان سيمينه‌رود
دهستان آبرومند
نقاط شهري: بهار

بخشهاي شهرستان بهار
بخش لالجين
دهستان سفالگران
دهستان مهاجران
نقاط شهري: لالجين

بخش صالح‌ آباد
دهستان ديمكاران
دهستان صالح‌آباد
نقاط شهري: صالح آباد

شهرستان بهار يكي از شهرستانهاي هشت‌گانهٔ استان همدان با وسعتي معادل ۱۳۳۴ كيلومترمربع، حدود هفت‌درصد از وسعت استان را شامل مي‌شود. اين شهرستان داراي سه بخش مركزي، لالجين و صالح‌آباد و شش دهستان و سه شهر بهار، لالجين و صالح‌آباد و هفتاد روستاي داراي سكنه است.

شهرستان بهار از نظر طبيعي داراي آب و هواي خشك بوده، رژيم بارندگي آن از تيپ اقليم مديترانه‌اي است.

اكثر اهالي اين شهرستان به زبان تركي و تعدادي از روستاهاي غربي آن به زبان كردي صحبت مي‌كنند. همهٔ اهالي اين شهرستان بر مذهب شيعه‌اند.

شهر بهار مركز بخش بهار يا سيمينه‌رود شهرستان همدان است. اين شهر در نوزده كيلومتري شمال غرب همدان واقع است. اين بخش از دو دهستان سيمينه‌رود و خدابنده‌لو تشكيل يافته و مجموعاً داراي ۳۱۱ آبادي است. جمعيت اين شهر در سال ۱۳۶۵شمسي ۲۱۶۷۸ نفر بوده‌است.

مهاجران (ماران) مركز دهستان مهاجران بخش لالجين، بزرگترين روستاي اين فرمانداري است كه به‌رغم جمعيتي بالغ بر هشت‌هزار تن هنوز رسماً شهر نشده‌است.

مهم‌ترين جاذبه‌هاي گردشگري شهرستان بهار
شهر لالجين
آرامگاه شيخ‌ محمد بهاري
تپه و پل مهاجران (ماران)
كاروانسراي تاج‌آباد
تپه سيمين زاغه
فعاليت عمده صنايع دستي شهرستان بهار در زمينه بافت قالي و ساخت سفال و سراميك است. در اين دو صنعت- هنر در سال ۱۳۸۲ به ترتيب ۱۱۱۲۱ و ۳۵۸۰ نفر مشغول به فعاليت بوده‌اند.

پيشينه تاريخي
در اوايل قرن پنجم شهر بهار مرغزار يكي از امراي سلجوقي به نام قراتكين بوده‌است. در سال ۸۰۰ هجري كه اميرتيمور گوركاني آسياي صغير و شام را به تصرف درآورد، هفت ايل بزرگ را به نواحي مختلف ايران كوچاند. در اين بين، ايل بهارلو (از جمله ايلات قراقويونلو) مرغزار بهار (قُرُق) را ييلاق خود قرار دادند. اين ايل در زمان صفويه در قراتكين ساكن شدند و به سبب غلبه بهارلوها اين منطقه به بهار موسوم شد.

بهار در گذشته‌هاي بسيار دور از منظره‌هاي زيبا و از نعمت‌هاي خدادادي و طبيعي زيادي بهره مند بوده‌است به روايت تاريخ زين العابدين شيرواني در سنه ۱۲۵۳ ه ق، سپاهيان هلاكوخان و مغول، آن را ويران و قلعه شهر را با خاك يكسان كردند. در سال ۸۰۰ هق امير تيمور گوركاني، هفت ايل ترك زبان كه يكي از آنان ايل بهارلو بود به نواحي كردستان و همدان كوچانده و ييلاق خود را همچون قراتكين (يكي از امراي سلجوقي به سال ۳۰۸ هق) مرغزار و چمن‌هاي بهار قرارداد.

وجه تسميه بهار
نام شهر بهار از ايل بهارلو كه در زمان قراقويونلوها در اين منطقه اسكان يافته‌اند، گرفته شده‌است.

مردم
دين مردم اين شهرستان اسلام و مذهب شيعه‌است. زبان عموم مردم تركي است و عده قليلي نيز به لري و كردي تكلم مي‌كنند. از دوره صفوي طايفه قراگوزلوها نيز در منطقه حضور داشتند كه اراضي بهار را بين خود به صورت اربابي تقسيم كرده بودند.

ويژگي‌هاي طبيعي
از ويژگي‌هاي طبيعي بهار مي‌توان به تنوع آبرفتهاي حاصلخيز كه از فرسايش رسوبات سطحي ارتفاعات الوند به وجود آمده و نيز به نفوذ پذيري عمق خاك آن اشاره كرد. بهار به علت دارا بودن زمستان‌ها و يخبندان‌هاي طولاني از مناطق سردسير كشور محسوب مي‌شود. تابستان‌هايش معتدل و گرمترين ماههاي سال آن، تير و مرداد با حداكثر گرماي ۶/۳۹+ درجه سانتيگراد و سردترين ماهها دي و بهمن با حداقل درجه حرارت ۳۳- سانتيگراد است.

ميانگين بارش سالانه در حدود ۳۱۵ ميلي متر و حداقل بارش سال در اواخر خرداد و حداكثر آن در فروردين ماه به ثبت رسيده‌است. اين شهر به دليل اختلاف ارتفاع بين بهار و ارتفاعات الوند، منطقه‌اي بادخيز است.

شبكه آبها
چاهها، قنات و رودها، شبكه آبياري بهار را تشكيل مي‌دهند و همين است كه موجب توسعه و گسترش كشاورزي در اين شهر و منطقه شده‌است. از مهم ترين رودهايي كه در اين منطقه جريان دارد، مي‌توان از سيمينه رود، قره‌چاي، فرجين و رودخانه صالح آباد را مي‌توان نام برد.

ويكيپديا