جوزدان از شهرهاي ايران در استان اصفهان است. اين شهر در بخش مركزي شهرستان نجف‌آباد قرار دارد.
روستاي جوزدان از توابع دهستان جوزدان بخش مركزي شهرستان نجف‌آباد در استان اصفهان در سال ۱۳۸۶ خورشيدي به شهر تبديل و به عنوان شهر جوزدان شناخته شد.
موقعيت رياضي
شهرستان چادگان در محدوده‌اي به مختصات ۵۰ درجه و ۱۳ دقيقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقيقه طول شرقي و ۳۲ درجه و ۳۲ دقيقه تا ۳۲ درجه و ۵۸ دقيقه عرض شمالي واقع شده‌است. بنابراين از طولي معادل ۸/۳۸ دقيقه يا ۹/۵۸ كيلومتر و عرضي معادل ۵۸/۲۵ دقيقه يا ۱/۴۷ كيلومتر برخوردار مي‌باشد.
موقعيت نسبي
مركز شهرستان در فاصله تقريبي ۱۱۵ كيلومتري غرب مركز استان واقع گرديده‌است و با مساحت ۱۲۰۰ كيلومتر مربع از سمت شمال و شرق با شهرستان تيران و كرون، از سمت شمال غرب با شهرستان فريدن، از سمت غرب با شهرستان فريدونشهر و از سمت جنوب با استان چهار محال و بختياري هم مرز مي‌باشد.
موقعيت توپوگرافي
بلندترين و پست ترين نقاط ارتفاعي شهرستان به ترتيب برابر ۳۹۱۵ متر و ۱۹۵۰ متر از سطح دريا مي‌باشد كه بر اين اساس ارتفاع متوسط منطقه ۲۹۳۲ متر محاسبه مي‌شود در صورتيكه تراز سطوح ارتفاعي، ميانگين ارتفاع شهرستان را بين خطوط تراز ۲۴۰۰ تا ۲۵۰۰ متر نشان مي‌دهد.مهم‌تريت رشته كوه‌هاي شهرستان در حاشيه شمالي شامل ارتفاعات بزي نو (۲۹۵۲ متر) و دالان كوه (۳۹۱۵ متر)، در حاشيه جنوب غربي شامل كوه خوربه (۳۰۵۰ متر) و كوه گرگونك (۳۳۰۰ متر)، در حاشيه غربي شامل كوه سفيد (۳۲۱۳ متر) و كوه تركي (۳۰۸۵ متر) و در حاشيه جنوبي شامل كوه برآفتاب (۳۱۴۵ متر) و كوه شيدا (۲۸۴۰ متر) مي‌باشد.شيب عمومي منطقه دردو جهت، از سمت شمال به جنوب و از سمت غرب به شرق كاهش مي‌يابد.ارتفاع متوسط شهر چادگان ۲۳۱۰ متر محاسبه گرديده‌است.
موقعيت زمين شناسي
شهرستان چادگان بر اساس تقسيمات اشتوكلين كه ايران را به نه واحد ساختماني – رسوبي تقسيم كرده‌است در واحد سنندج – سيرجان قرار گرفته‌است. اين واحد در مرز جنوبي خود چسبيده به زون زاگرس مرتفع و هم روند با آن مي‌باشد و از ديدگاه جغرافيايي ارتفاعات موجود در شهرستان را قسمتي از ارتفاعات زاگرس به حساب آورده و به همين جهت از آن به پيش گوه‌هاي زاگرس ياد مي‌شود. پهنه زمين ساختي شهرستان متنوع بوده و تشكيلات دوران‌هاي مختلف در آن يافت مي‌گردد كه قسمت اعظم آن را آهك، دولوميت، شيل و ماسه سنگ‌هاي دوران دوم و رسوبات آبرفتي دوره چهارم تشكيل داده‌است.ساختمان زمين ساختي شهرستان به شكل يك ناوديس به نظر مي‌آيد كه از دو سو ت.سط تاقديس‌هايي احاطه گشته‌است. محور ناوديس و تاقديس‌ها روند شمال غرب به جنوب شرق را حفظ كرده كه مطابق با روند عمومي زون سنندج – سيرجان مي‌باشد. سيستم‌هاي گسلي موجود نقش موثري در عملكرد فرآيندهاي فرسايشي و شكل زايي در منطقه ايف مي‌كند، همچنين گسل‌ها و شكست‌ها عامل عمده پديده انحلال در سنگ‌هاي سخت آهكي هستند و پديده كارست و انتقال زيرزميني آب در بسياري از نقاط به صورت چشمه‌هاي كارستي تأمين كننده آب منطقه محسوب مي‌گردد.گسل رانده زاگرس كه يكي از طويا ترين و فعال ترين گسل‌هاي كشور قلمداد مي‌شود در منتهي اليه جنوب غربي محدوده شهرستان در نزديكي روستاي كوگانك، جائيكه رودخانه زاينده رود وارد مرزهاي شهرستان مي‌شود خودنمايي مي‌كند. همچنين سه خط گسله اصلي ديگر، هم روند گسله زاگرس و به صورت پوشيده به ترتيب در امتداد روستاي هرمانك، روستاي علي آباد و محل سد زاينده رود پهنه شهرستان را در مي‌نوردد.
موقعيت اقليمي
ميانگين حداقل دماي ماهيانه: ۱/۴ – درجه سانتي گراد (دي ماه)ميانگين حداكثر دماي ماهيانه: ۴/۲۲ درجه سانتي گراد (تير ماه)ميانگين حداقل دماي ساليانه: ۶۵/۱ درجه سانتي گرادميانگين حداكثر دماي ساليانه : ۹/۱۷ درجه سانتي گرادميانگين دماي ساليانه : ۸/۹ درجه سانتي گراد ميانگين بارش ساليانه : ۳/۳۲۴ ميلي مترميانگين رطوبت نسبي ساليانه : ۳/۴۸ درصدتعداد روزهاي يخبندان در سال : ۱۵۲ روزميانگين تبخير ساليانه : ۱۶۰۶ ميلي مترفشار بخار آب اشباع جو : ۱۱/۱۲ ميلي بارفشار بخار آب واقعي جو : ۱۴/۵ ميلي بارتوان تابش جو منطقه : ۸۸۲۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ وات بر متر مربع ضرايب اقليمي :- ضريب اقليمي كوپن : اقليم مرطوب- ضريب اقليمي سليلنينوف : استپ معمولي- ضريب رطوبتي ايوانف : بياباني - شاخص اقليمي تورنت وايت : ميكرو ترمال (سرد)- ضريب اقليمي گورزينسكي : بري شديد- اقليم نماي آمبرژه : نيمه خشك سرد نهايت اينكه اقليم منطقه بين شاخص‌هاي اقليمي معتدل تا سرد خشك در نوسان مي‌باشد.
موقعيت هيدرولوژيك
براساس تقسيمات باكر سرزمين ايران به شش حوضه منطقه‌اي تقسيم گرديده كه بزرگ‌ترين آن حوضه آبي ايران مركزي است. حوضه مركزي خود به هفت زير حوضه از جمله حوضه آبي باتلاق گاوخوني به مساحت ۱۰۲۴۶۲ كيلومتر مربع تفكيك شده، كه اين حوضه، خود جند حوضه كوچك‌تر مانند حوضه آبي زاينده رود به مساحت ۲۷۵۷۰ كيلومتر مربع را شامل مي‌شود. حوضه آبي شهرستان چادگان يكي از زير حوضه‌هاي زاينده رود محسوب مي‌گردد.
زاينده رود يا زند رود به طور طبيعي از جبهه شمال شرقي زردكوه بختياري در پاي كوه كاركنان واقع در چهلگرد سرچشمه مي‌گيرد و در طول مسير ۳۶۰ كيلومتري خود تا مصب، شعب كوچك و بزرگ بيشماري به آن مي‌ريزد. هر چه از سرچشمه به طرف مصب يعني باتلاق گاوخوني پيش مي‌رويم از مقدار آب وارده و تعداد شعب كاسته مي‌گردد تا جائيكه بعد از رسيدن به محل سد زاينده رود در ۸۰ كيلومتري شمال شرق سرچشمه، شعب دائمي آن قطع مي‌شود. اجمالا مناطق اصلي تأمين كننده آب زاينده رود دهستان‌هاي شوراب، تنگ گزي، چنارود و گرچمبو بوده و شعب آب زري، خوش آب، كوهرنگ (تونل اول و دوم و سوم)، آب چم در، چشمه ديمه، آب خوربه، آب كوگانك، آب خرسانك و رود اورگان تأمين كنندگان آب زاينده رود محسوب مي‌گردند. حجم آورد ساليانه اين رودخانه به طور متوسط بيش از ۱۴۵۰ ميليون متر مكعب مي‌باشد.
رودخانه پلاسجان يا اسكندري زهكش نيمي از شهرستان فريدن است كه از سه شعبه دامنه، دهق و نهر خلج تشكيل يافته كه در حوالي روستاي سواران به هم مي‌پيوندند و نهايتا در نزديكي روستاي علي آباد (قلعه شاهرخ) در منتهي اليه غرب درياچه سد زاينده رود به رودخانه زاينده رود ملحق مي‌شود.
جمعيت ومردم
بنابر سرشماري مركز آمار ايران، جمعيت شهرستان چادگان در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۴۴۷۶ نفر بوده‌است،مردم چادگان ازبختياريهاي چهارلنگ مي‌باشند
جمعيت شهرستان چادگان در سال ۱۳۷۵ برابر ۴۰۲۷۸ بوده‌است.