صفي‌آباد شهري از شهرهاي شهرستان دزفول است و در شمال شهر دزفول قرار دارد. اين شهر كه در ابتدا منطقه‌اي تحقيقاتي به شمار مي‌رفت، در دوره سلطنت محمدرضا شاه پهلوي به منظور تحقيقات كشاورزي و دامپروري ساخته شد. از اين منطقه در حال حاضر نيز به همين منظور استفاده مي‌شود. در اين منطقه انواع درختان و گياه‌ها و دام‌ها به صورت تحقيقاتي پرورش مي‌يابند. از نكات قابل توجه اين منطقه بايد به پرورش گردو و كاج توجه كرد كه با در نظر گرفتن آب و هواي منطقه امري غيرممكن به نظر مي‌رسد كه البته اين درختان به صورت اصلاح شده در اين منطقه پرورش داده مي‌شوند و با نمونه اصلي خود تفاوت‌هايي دارند.

اين منطقه در سال ۱۳۵۴ (احتمالا) توسط متخصصان آمريكايي و هلندي در دزفول بنا نهاده شد. اين شهر با داشتن جمعيتي معادل ۸۸۶۵۰ نفر در سال ۱۳۸۵ در۱۳ كيلو متري جنوب دزفول و۲ كيلو متري شمال دزآب واقع است از اسامي گذشته اين شهر مي‌توان به كاووس و شريعتي و امام حسين و كوتيان اشاره كرد از مكانهاي زيارتي اين شهر نيز مي‌توان به بقعه سيد شهاب الدين قائد معروف به فراش اشاره كرد مسجد موسي بن جعفر اين شهر از مساجد نمونه وپيشرو به حساب مي‌آيد اين شهر به هشت طايفه بزرگ وكوچك تقسيم شده‌است اسامي اين شش طايفه عبارتند از: فراش وكوتيان ونجف آباد و بنه وبالنگان وعربها ولرها كه در ابتدا وانتهاي شهر سكونت دارند


گزارشي از دو تپُهٔ باستاني صفي آباد




از سال‌ها پيش ، در دوتپهٔ باستاني جنوب غرب صفي آباد ، اشيا و آثار گرانبهايي از جمله مجسمه‌ها ، سكُه‌ها و سفال‌هاي عهد اسلامي ، ساساني و هخامنشي به ويژه پيكرهٔ آناهيتا ،اله هي آب يافت مي‌شود كه توجه علاقه مندان را به خود معطوف داشته‌است .

آناهيتا در زبان اوستايي ، نام يك پيكر كيهاني هند و ايراني است ، كه ايزدبانوي آبها (آبان) پنداشته مي‌شود و از اين رو با نماد‌هايي چون باروري ، شفا و خرد نيز همراه است .

آناهيتا ، در پارسي ميانه يا امروزي ناهيد يا آناهيد است و در زبان ارمني آناهيت ناميده مي‌شود .

تاريخ نويسان يونان و روم باستان از او با نام آناتيس anaÏtis ياد كرده و يا او را يكي ازايزدان معابد خود شناسانده‌اند .

آناهيتا ، آناهيد يا ناهيد كه در زبان پارسي به معناي دور از آلودگي است ، نام ايزد بانوي آب ، باران و باروري در مذاهب ايران باستان است .

به احتمال زياد «اردويسور آناهيتا » نيز چون «ميترا » از ايزداني بود كه پيش از پيدايش زرتشت ،توسط مردم ايران مورد ستايش قرار مي‌گرفت .

آناهيتا با جنگاوري نيز مربوط بوده‌است و باور بر اين بود كه جنگاوراني را كه به پيشگاه او او نذر كنند ،ياري مي‌دهد .

البته بايد خاطر نشان نمود ايرانيان عهد باستان يكتاپرست بودند ، ولي آناهيتا و دو ايزد بانوي ديگر به عنوان خدايان فرعي تقديس مي‌شدند .

در تپهٔ فرُاش كه متعلُق به دورهٔ اسلامي و بالنجان كه متعلق به عهد ساساني و پيش از ان است ، اشيا و آثار باستاني فراواني باقي مانده كه ارزش تاريخي ، فرهنگي و ملي شاياني دارند .