روستا يا قلعه احمدآباد توسط دكتر محمد مصدق و در اراضي شخصي وي احداث شد و بنام پسرش آن را «احمدآباد» ناميد. بناي قلعه در فهرست آثار ملي ايران به شماره ثبت ۲۹۴۳ قرار دارد.

هم اكنون اين روستا مركز دهستان احمد آباد در بخش مركزي شهرستان نظرآباد، غربي ترين شهرستان استان تهران است. (۵/۷ كيلومتري جنوب غربي شهر آبيك و در موقعيت جغرافيايي ۵۰ درجه و ۲۸ دقيقه و ۲۴ ثانيه طول جغرافيايي و ۳۵ درجه و ۵۹ دقيقه و ۳۸ ثانيه عرض جغرافيايي و در ۱۱۹۵ متر ارتفاع از سطح دريا) اراضي اين روستا پيش از اين جزء املاك عضدالسلطان پسر مظفرالدين شاه قاجار و شوهر خواهر دكتر مصدق بوده‌است كه مصدق آنرا با زمين‌هايي كه در اراك داشت تعويض كرد.

دكتر مصدق مدت مديدي از دوران انزواي سياسي خود را در زمان سلطنت رضاشاه پهلوي در اين روستا گذراند. پس از كودتاي ۲۸ مرداد نيز پس از ۳ سال زندان در زندان لشگر ۲ زرهي ارتش، به احمدآباد تبعيد شد و تا آخر عمر در حالت تبعيد در آنجا بود.

مصدق در اين باره مي‌گويد:
«  دادگاه نظامي مرا به سه سال حبس مجرد محكوم كرد كه در زندان لشكر ۲ زرهي آن را تحمل كردم. روز ۱۲ مرداد۱۳۳۵ كه مدت آن خاتمه يافت به جاي اين‌كه آزاد شوم به احمدآباد تبعيد شدم و عده‌اي سرباز و گروهبان مأمور حفاظت من شدند. اكنون كه سال ۱۳۳۹ خورشيدي هنوز تمام نشده مواظب من هستند و من محبوسم و چون اجازه نمي‌دهند بدون اسكورت به خارج [قلعه] بروم در اين قلعه مانده‌ام و با اين وضعيت مي‌سازم تا عمرم به سر آيد و از اين زندگي خلاصي يابم.   »

عليرغم درخواست و وصيت دكتر مصدق براي دفن شدن در «قبرستان ابن‌بابويه»، وي در احمدآباد دفن شد.

خانواده دكتر مصدق اين بنا را متعلق به مردم ايران دانسته و در سال ۱۳۷۳ آنرا وقف كردند. اعضاي هيئت امناي آن : مهدي بازرگان، يدالله سحابي، محمود مصدق، نورعلي تابنده، داريوش فروهر، علي اردلان، حسين شاه‌حسيني و سيدجواد مادرشاهي بودند كه با مرگ تني چند از جمله مهندس بازرگان و قتل داريوش فروهر در جريان قتل‌هاي زنجيره‌اي ، عزت‌الله سحابي، دكتر فروزان، خسرو سيف و قاضي خزاعي به هيئت امنا اضافه شدند. بناي قلعه هم اكنون رو به ويراني است.

هر سال مراسم سالگرد درگذشت محمد مصدق در روستا برگزار مي‌شود.

منبع:ويكيپديا