ارداق را بيشتر بشناسيم
اَرداق شهري است در بخش دشتابي شهرستان بوئينزهرا استان قزوين ايران.
ارداق منطقهاي قديمي تقريباً همزمان با قزوين است كه جديداً به درجه شهر ارتقاء يافته.
ارداق داراي باغهاي انگور و زمينهاي كشاورزي مناسبي ميباشد كه در آنها محصولات زيادي از قبيل يونجه گندم جو ذرت و غيره بعمل ميآيد.
اهالي اقباليه شيعي مذهب و زبان رايج آنان فارسي و تركي است
پيشينه و اقتصاد
اين شهر كه يكي از شهرهاي ۱۲ گانه استان قزوين بهشمار ميرود پيش از اين سلطانآباد خوانده ميشد كه از ۱۳۷۰ش با نام اقباليه به صورت شهر درآمد. جمعيت سلطانآباد در اواخر دهه ۱۳۲۰ش، ۱۲۷۰ نفر بود، اما جمعيت اقباليه مطابق آخرين سرشماري (۱۳۷۵ش)، به ۳۱۴۶۹ نفر (۱۵۴، ۶خانوار) رسيدهاست (سرشماري، ۱۳۷۵ش، هفتاد و شش) كه ۴/۶٪ از كل جمعيت شهري شهرستان قزوين را تشكيل ميدهد. تراكم نسبي جمعيت در اين شهر حدود ۹ هزار نفر در كم ۲ و نسبت جنسي ۱۰۲ مرد در برابر ۱۰۰ زن است.
فعاليت اقتصادي ساكنان اين شهر تا يك دهه پيش عمدتاً و به ترتيب اهميت عبارت بود از كشاورزي، باغداري و دامداري. زمينهاي كشاورزي اين محل برابر ۲۰۷، ۱هكتار بود كه حدود ۶۱٪ آن (۷۳۶ هكتار) آبي و مابقي به صورت ديم بود. محصولات عمده كشاورزي عبارت بود از گندم (۳۸۴ هكتار)، جو (۱۹۲ هكتار)، چغندرقند (۲۴ هكتار)، نباتات علوفهاي (۴۸ هكتار)، حبوبات (۲۹ هكتار) و سيبزميني (۲۴ هكتار). سيب و انگور از ديگر محصولات اين آبادي بود. اين آبادي در ۱۳۶۷ش داراي ۴۵۴ خانوار بهرهبردار كشاورزي بود كه از يك رشته قنات و ۷ چاه عميق به عمق متوسط ۱۰۰ متر استفاده ميكردند. امروزه بخش قابل توجهي از اهالي اقباليه در فعاليتهاي صنعتي و خدماتي شركت دارند.
در اين شهر تپهاي تاريخي وجود دارد كه سفالهاي يافت شده در آن را به حدود سده ۸ تا ۱۰ق نسبت دادهاند. اقباليه داراي كاروانسراي متروكي است، به شكل ۴ گوش كه در هر گوشة آن طاقنمايي وجود دارد و نهايتاً طرح بنا به صورت ۸ ضلعي جلوه ميكند. اين شهر ضمناً داراي قلعه خرابهاي است كه در كنار كاروانسراي محل واقع است. اقباليه داراي ۴ پارك عمومي جمعاً به مساحت ۱۲ هزار م ۲ است.