ابرها مطمئن ترين علائم هواشناسي هستند. ابرها را مي توان به ده دسته كلي تقسيم كرد. ارتفاع متوسط هر دسته از سطح زمين هم مشخص شده است. در مناطق قطبي ارتفاع ابرها به طور كلي پايين تر است. هرچه ارتفاع ابرها از سطح زمين بيشتر باشد، وضعيت هوا بهتر است.

1- ابرهاي سيرو كومولوس:

 اين ابرها كه از نظر ظاهري شبيه شنهاي روان هستند، بهبود وضع هوا را نشان مي دهند. آنها معمولا پس از هواي طوفاني مشاهده شده و به دنبال آن هوا صاف مي شود. ارتفاع اين ابرها از زمين 5 الي 8 كيلومتر است.

2- ابرهاي آلتوكومولوس:

اين ابرها نشانه صاف شدن هوا هستند، نسبت به ابرهاي سيروكومولوس مساحت بيشتري از آسمان را فرا مي گيرند، فشرده تر و كمي تيره اند. معمولا پس از طوفان مشاهده شده و در ارتفاع 1.5 الي 6 كيلومتري حركت مي كنند.

3- ابرهاي كومولوس:

 اين ابرها به راحتي قابل تشخيص هستند. سفيد رنگ و پنبه اي اند. اگر فواصل بين آنها زياد باشد، نشانه هواي صاف است. ولي اگر بزرگ بوده و داراي چند زاويه هم باشند، مي توانند باعث بارندگي شديد و ناگهاني شوند. در هنگام دريانوردي، اگر آسمان صاف باشد، مشاهده اين ابرها معمولا نشانه رسيدن به خشكي است. ارتفاع از سطح زمين 2.5 كيلومتر يا كمتر است.

4- ابرهاي كومولونيمبوس:

 ابرهاي باران زاي كم ارتفاع هستند. رنگشان تيره است و هر لحظه ممكن است سبب بارندگي شوند. معمولا قسمت بالاي آنها به شكل سندان است. اين ابرها با باد شديد، تگرگ و رعد و برق همراه هستند. ارتفاع آنها 1.5 تا 10 كيلومتر است.

5- ابرهاي سيروس:

 اين ابرها در ارتفاع زياد و رگه اي شكل هستند كه از بلورهاي يخ تشكيل مي شوند و به همين دليل رنگ آنها سفيد است و در هواي صاف ديده مي شوند. ارتفاع از سطح زمين 5 الي 9 كيلومتر.

6- ابرهاي سيرو استراتوس:

 اين ابرها از ذرات يخ درست شده اند و به شكل رگه هاي سفيد هستند. اين ابرها معمولا هاله اي به دور ماه و يا خورشيد ايجاد مي كنند. اگر ابرهاي سيروس در آسمان باشند و موجب تاريكي آسمان شده و تبديل به سيرواستراتوس شوند نشانه باريدن باران يا برف است. ارتفاع 5 الي 9 كيلومتر.

7- ابرهاي استراتوكومولوس:

توده هاي كم ارتفاع و دايره شكل. در حال حركت هستند و معمولا آسمان را كاملا مي پوشانند ولي غالبا عمق آنها بقدري كم است كه نور خورشيد مي تواند از آنها عبور كند و ممكن است باعث بارندگي پراكنده شود ولي معمولا بعد از ظهر ها از بين مي روند و شب آسمان صاف مي شود. ارتفاع آن پايين تر از 2.5 كيلومتر است.

8- ابرهاي استراتوس:

اين ابرها در كمترين ارتفاع قرار دارند و لايه اي يكنواخت مانند مه بوجود مي آورند كه معروف به مه كوهستان هستند. با وجود اينكه ابر باران زا نيستند ولي مي توانند موجب نم نم باران شوند. وقتي كه در طول شب به صورت ضخيم تشكيل مي شوند و صبح هنگام آسمان را بپوشانند معمولا روز خوب و آفتابي در پي خواهند داشت. ارتفاع پايين تر از 2.5 كيلومتر.

9- ابرهاي نيمبو استراتوس:

پوششي كم ارتفاع و تيره به وجود مي آورند كه نشانه باريدن برف يا باران طي 4 الي 5 ساعت آينده است و معمولا بيش از چند ساعت تا بارندگي طول نمي كشد. ارتفاع 1.5 تا 5 كيلومتر.

10- ابرهاي آلتواستراتوس:

اين ابرها هاله اي خاكستري رنگ به دور خورشيد يا ماه درست مي كنند و اگر احتمال بارندگي باشد، ابرها ضخيم و تيره شده و روي خورشيد يا ماه را مي پوشانند تا سرانجام بارندگي آغاز شود. ارتفاع از سطح زمين 2.5 تا 6 كيلومتر.