بويين زهرا را بيشتر بشناسيم

شهرستان بوئين‌زهرا يكي از شهرستانهاي استان قزوين ايران است. مركز اين شهرستان، شهر بوئين‌زهرا است و داراي شش بخش مركزي، آبگرم، آوج، دشتابي، رامند و شال و نيزچهارده دهستان و ۳۲۰ آبادي داراي سكنه‌است. جمعيت اين شهرستان بر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۵۵٬۸۸۹ نفر بوده است

استان قزوين تقريباً زلزله‌خيزترين استان كشوراست و شهرستان بوئين زهرا نيز لرزه‌خيزترين شهرستان آن[نيازمند منبع]. در سال ۱۳۴۱، زلزله‌اي در آن رخ داد و ۲۰٬۰۰۰ نفر جان باختند
اين شهرستان با وسعتي حدود ۵۹۸۸ كيلومتر مربع از شمال به شهر قزوين واز جنوب به استان مركزي و همدان و از شرق به استان تهران و از غرب با شهرستان تاكستان هم مرز است. شهرستان بوئين زهرادر درجه اول از نظر پسته و سپس گردو و انگور كشت خوبي دارد. در اين شهرستان پياز و پنبه نيز كشت مي‌شود. البته با توجه به آب و هواي بسيار مساعد بوئين زهرا براي كشت پسته ظرف چند سال گذشته سرمايه گذاريهاي بسيار عمده‌اي توسط بخش خصوصي براي توسعه اراضي زير كشت پسته در اين شهرستان صورت گرفته‌است. شهر بوئين زهرا در محل تلاقي راه‌هاي قزوين به ساوه و كرج به همدان قرار دارد.

در شهرستان بوئين زهرا ايل شاهسوند نيز زندگي مي‌كنند.

تقسيمات كشوري
شهرها:، آوج، دانسفهان، شال، سگزآباد،
آبگرم و ارداق

بخش مركزي شهرستان بوئين‌زهرا
دهستان زهراي بالا
دهستان زهراي پائين
دهستان سگزآباد
شهرها: بوئين‌زهرا و سگزآباد

بخش آوج
دهستان حصار وليعصر
دهستان خرقان غربي
دهستان شهيدآباد
شهرها: آوج

بخش رامند
دهستان ابراهيم آباد
دهستان رامند جنوبي
دهستان يزن
شهرها: دانسفهان

بخش شال
دهستان زين آباد
دهستان قلعه هاشم
شهرها: شال

بخش آبگرم
دهستان آبگرم
دهستان خرقان شرقي
شهرها: آبگرم

بخش دشتابي
دهستان دشتابي شرقي
دهستان دشتابي غربي
شهرها: ارداق

مركز دهستان ها
زهراي پايين:رحيم آباد- زهراي بالا:اسمت آباد- سگز آباد:شهرسگز آباد- رامند جنوبي:دانسفهان- رامند شمالي:زين آباد- دشتابي شرقي:رحيم آباد-

مراكز ديدني
برج‌هاي دوگانه خرقان، كاروانسراي محمد آباد، كاروانسراي آوج، كاروانسراي هجيب، منطقه تاريخي سگزآباد، تپه زاغه و تپه قبرستان از ديدني‌هاي اين شهرستان هستند.

راه‌هاي شهرستان
جاده آسفالته بوئين زهرا كرج جاده آسفالته بوئين زهرا-ساوه جاده آسفالته بوئين زهرا-قزوين جاده آسفالته اي كه به رزن وتاكستان وابهر مي‌رود

شهر محمديه ( زيباشهر ) از توابع شهرستان البرز استان قزوين ، در 15 كيلومتري شرق شهرستان قزوين حدفاصل جاده ترانزيت تهران - قزوين و بزرگراه تهران - زنجان با دسترسي مطلوب به شرايانهاي تجاري و نيز خطوط ريلي در سالهاي اول انقلاب بنيان ساخت آن نهاده شد. هسته اوليه اين شهر با دو خيابان شرقي و غربي به نامهاي حافظ و سعدي بوده و پس از آن با مديريت سازمان مسكن و شهرسازي استان قزوين اساس توسعه آن تحت عنوان شهرك باورس طرح ريزي و آغاز گرديد.

 از آنجا كه اين شهر با عملكرد خوابگاهي و استقرار شهركهاي صنعتي البرز و كاسپين و نيز كارخانجات توليدي حومه در مجاورت آن جاذب جمعيت كارگر و كارمندي صنايع گرديده ، لذا هسته ابتدايي آن نيز با تعاوني هاي مسكن كارگري آغاز و در نهايت در سال 1374 شهرداري اعلام موجوديت نمود و با حسن اجراي مقررات و قوانين توسعه كالبدي : امواج توسعه آن به كنترل مديريت شهري در آمد و مناطق 1 و 2 و 3 و 4 و 5 و 6 طي مدت 12 سال يكي پس از ديگري با نظارت فني و اجراي ضوابط شهري متولد و پا به عرصه وجود گذاشتند و پذيرش جمعيت سرريز مركز استان قزوين و نيز كاركنان شركتهاي جديدالتأسيس ، مسووليت مديريت شهري را افزونتر و نهايتاً درجه شهرداري محمديه را به 7رساند.شهر محمديه به علت ويژگيهاي منحصر به فرد كالبدي و تلاش مستمر شهرداري و شوراي شهر و نيز همدلي دفتر فني استانداري و سازمان مسكن و شهرسازي استان و ديگر مسوولين ذيربط در توسعه معقول ساختاري آن ، اين شهر را به نقطه پايلوت بسياري از طرحهاي مطالعاتي و اجرايي مبدل نموده ، بطوريكه در بسياري از جهات از جمله خدمات ويژه شهري و اجراي ضوابط به يكي از شهرهاي برتر كشور و بهترين شهر استان قزوين تبديل نموده و چون نگيني درخشان در عرصه شهرسازي استان و منطقه خودنمايي مي كند. دسترسي مطلوب شهروندان به خدمات مختلف ، افزايش سرانه هاي خدماتي از جمله فضاي سبز ، عمران ، خدمات شهري ، ورزشي و فرهنگي و ديگر جاذبه هاي شهري موقعيت ويژه اي به شهر محمديه بخشيده و توسعه روزافزون آن در ارتفاع و افق مديران و مسوولان را بر آن داشت تا بامكان يابي فاز 2توسعه اين شهر (شمال اتوبان) پذيراي اسكان خيل مهاجران شهري در افق طرح هاي خود باشد

خاكعلي را بيشتر بشناسيم

خاكعلي يكي از شهرهاي استان قزوين ايران است. اين شهر در بخش بشاريات شهرستان آبيك قرار دارد. جمعيت خاكعلي طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۳٫۱۴۶ نفر بوده است

مردم اين منطقه و مناطق اطراف آن به زبان تاتي صحبت مي‌كنند. زبان تاتي يكي از كهن ترين زبانهاي ايراني است، كه متاسفانه مطالعه علمي هر چند كوچكي در مورد آن در كشورمان صورت نگرفته و اين زبان كهن در معرض از بين رفتن قرار دارد. اين زبان، زبان رايج منطقه آذربايجان فعلي در دوران پيش از اسلام بوده‌است. گرداگرد دانسفهان را روستاهاي ترك‌زبان احاطه كرده‌اند.

شهرستان آبيك در حوزه مركزي ايران بين 36 درجه و 18 درجه عرض شمالي ، 50 درجه و 41 درجه طول شرقي خط استوا قرار دارد.اين شهرستان از سمت شمال به طالقان و از سمت غرب به شهرستان ساوجبلاغ و از سمت جنوب به بوئين زهرا و نظر آباد از سمت شرق به شهر قزوين محدود مي باشد بر اساس آخرين وضعيت تقسيمات كشوري در سال 80 از بخش به شهرستان تبديل و داراي 2 بخش مركزي و بشاريات و 2شهر آبيك و خاكعلي و 5 دهستان بشاريات شرقي - بشاريات غربي- زياران- كوهپايه غربي و كوهپايه شرقي و 162 آبادي است و طبق آمار جمعيت شهرستان 96230 نفر جهت 1534 متر مربع مساحت مي باشد .

تاريخ پيدايش آبيك
حفاريهاي انجام گرفته توسط باستان شناسان در تپه هاي زاغه در غرب شهرستان نشان دهنده قدمتي در حدود 7500 سال است . درباره وجه تسميه آبيك در قديم به علت آب خوبي كه در اين منطقه وجود داشته و آب آن زبانزد مردم بوده به آب يك (آبيك) مشهور شده است .
قابليتهاي فرهنگي و اقتصادي
شهرستان آبيك به دليل برخورداري از شرايط اقليمي مناسب وجود اراضي حاصلخيز قابل كشت و نيز برخورداري از منابع آبي از جمله قطبهاي كشاورزي استان ميباشد و در فعاليتهاي صنعتي و معدني نيز اين اين شهرستان از توانايي هاي خوبي برخوردار بوده و مردان و زنان آن تلاش بسزايي درچرخه توليد اقتصادي داشته اند.
وجود سه راه ارتباطي - اتوبان قزوين كرج - جاده قديم كرج قزوين و راه آهن اين شهرستان را به استان تهران متصل نموده و با توجه به آب و هواي مناسب، توليد گوشت سفيد و قرمز و مراكز پرورش دام و طيور ، اقتصاد شهر را در سطح استان و كشور پويا نموده ، نيروگاه حرارتي 2000 مگاواتي شهيد رجايي نيز در جوار اين شهرستان از سمت غرب و كارخانه سيمان آبيك از سمت شرق قرار داشته و در ساخت صنايع دستي روستاها فعاليت خوبي را دارا مي باشند .
برگرفته از وب سايت محاب

محمودآباد نمونه شهري است در استان قزوين ايران. اين شهر در بخش مركزي شهرستان قزوين قرار دارد.

جمعيت محمودآباد نمونه در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۹۶۷۹ نفر بوده است .

دوست عزيز در صورتي كه تمايل داشتيد شما مي توانيد براي تكميل اين مقاله متن خود را براي ما ارسال كرده تا به نام يا سمت شما در اين صفحه بارگذاري شود .

براي رشد فرهنگ و اطلاع رساني از شهر محمود آباد نمونه در اينترنت ما را بر اين مهم ياري نماييد .

با تشكر

آبگرم را بيشتر بشناسيم

آبگرم شهري است در بخش آبگرم شهرستان بوئين‌زهرا استان قزوين ايران

اين شهر به علت نزديكي به گردنه آوج به مانند گلوگاه براي تردد بسياري از مسيرها مي‌باشد. اين شهر داراي آبگرم طبيعي است و محلي به نام چشمه علي از نقاط ديدني آن است.

از روستاهاي مهم پيرامون آبگرم مي‌توان بزك، كلنجين، دانك، رزك و شينگيل را نام برد.

آبگرم شهري در استان قزوين است كه داراي چشمه هاي آب معدني داغ است كه نظير آن در هيچ جاي ايران نيست ولي متاسفانه به علت بي توجهي بعضي مسولان استفاده درستي از آن نمي شود از روستاهاي بزرگ اين شهر :كلنجين -ارتش آباد -شنگل- سه چشمه آب معدني +2هكتار زمين در اختيار شهرداري آبگرم قرار دارد كه حاضر بر سرمايه گذاري با بخش خصوصي ميباشد

ارداق را بيشتر بشناسيم


اَرداق شهري است در بخش دشتابي شهرستان بوئين‌زهرا استان قزوين ايران.

ارداق منطقه‌اي قديمي تقريباً هم‌زمان با قزوين است كه جديداً به درجه شهر ارتقاء يافته.

ارداق داراي باغهاي انگور و زمينهاي كشاورزي مناسبي مي‌باشد كه در آنها محصولات زيادي از قبيل يونجه گندم جو ذرت و غيره بعمل مي‌آيد.

اهالي‌ اقباليه‌ شيعي‌ مذهب‌ و زبان‌ رايج‌ آنان‌ فارسي‌ و تركي‌ است‌

پيشينه و اقتصاد
اين‌ شهر كه‌ يكي‌ از شهرهاي‌ ۱۲ گانه استان‌ قزوين‌ به‌شمار مي‌رود پيش‌ از اين‌ سلطان‌آباد خوانده‌ مي‌شد كه‌ از ۱۳۷۰ش‌ با نام‌ اقباليه‌ به‌ صورت‌ شهر درآمد. جمعيت‌ سلطان‌آباد در اواخر دهه ۱۳۲۰ش‌، ۱۲۷۰ نفر بود، اما جمعيت‌ اقباليه‌ مطابق‌ آخرين‌ سرشماري‌ (۱۳۷۵ش‌)، به‌ ۳۱۴۶۹ نفر (۱۵۴، ۶خانوار) رسيده‌است‌ (سرشماري‌، ۱۳۷۵ش‌، هفتاد و شش‌) كه‌ ۴/۶٪ از كل‌ جمعيت‌ شهري‌ شهرستان‌ قزوين‌ را تشكيل‌ مي‌دهد. تراكم‌ نسبي‌ جمعيت‌ در اين‌ شهر حدود ۹ هزار نفر در كم ۲ و نسبت‌ جنسي‌ ۱۰۲ مرد در برابر ۱۰۰ زن‌ است‌.

فعاليت‌ اقتصادي‌ ساكنان‌ اين‌ شهر تا يك‌ دهه‌ پيش‌ عمدتاً و به‌ ترتيب‌ اهميت‌ عبارت‌ بود از كشاورزي، باغداري‌ و دامداري‌. زمينهاي‌ كشاورزي‌ اين‌ محل‌ برابر ۲۰۷، ۱هكتار بود كه‌ حدود ۶۱٪ آن‌ (۷۳۶ هكتار) آبي‌ و مابقي‌ به‌ صورت‌ ديم‌ بود. محصولات‌ عمده كشاورزي عبارت‌ بود از گندم‌ (۳۸۴ هكتار)، جو (۱۹۲ هكتار)، چغندرقند (۲۴ هكتار)، نباتات‌ علوفه‌اي‌ (۴۸ هكتار)، حبوبات‌ (۲۹ هكتار) و سيب‌زميني‌ (۲۴ هكتار). سيب‌ و انگور از ديگر محصولات‌ اين‌ آبادي‌ بود. اين‌ آبادي‌ در ۱۳۶۷ش‌ داراي‌ ۴۵۴ خانوار بهره‌بردار كشاورزي‌ بود كه‌ از يك‌ رشته‌ قنات‌ و ۷ چاه‌ عميق‌ به‌ عمق‌ متوسط ۱۰۰ متر استفاده‌ مي‌كردند. امروزه‌ بخش‌ قابل‌ توجهي‌ از اهالي‌ اقباليه‌ در فعاليتهاي‌ صنعتي‌ و خدماتي‌ شركت‌ دارند.

در اين‌ شهر تپه‌اي‌ تاريخي‌ وجود دارد كه‌ سفالهاي‌ يافت‌ شده‌ در آن‌ را به‌ حدود سده ۸ تا ۱۰ق‌ نسبت‌ داده‌اند. اقباليه‌ داراي‌ كاروانسراي‌ متروكي‌ است‌، به‌ شكل‌ ۴ گوش‌ كه‌ در هر گوشة آن‌ طاق‌نمايي‌ وجود دارد و نهايتاً طرح‌ بنا به‌ صورت‌ ۸ ضلعي‌ جلوه‌ مي‌كند. اين‌ شهر ضمناً داراي‌ قلعه خرابه‌اي‌ است‌ كه‌ در كنار كاروانسراي‌ محل‌ واقع‌ است‌. اقباليه‌ داراي‌ ۴ پارك‌ عمومي‌ جمعاً به‌ مساحت‌ ۱۲ هزار م ۲ است‌.

راز ميان را بيشتر بشناسيم

رازميان شهري است در بخش رودبار شهرستان در شهرستان قزوين استان قزوين ايران.از همسايگان رازميان مي‌توان به بهرام آباد و شهرستان هاي عليا و سفلي اشاره نمود.

سگز آباد را بيشتر بشناسيم

سگزآباد يكي از شهرهاي استان قزوين ايران است. اين شهر در بخش مركزي شهرستان بوئين‌زهرا قرار دارد. جمعيت اين شهر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۴٫۹۵۸ نفر بوده‌است

ماركوپولو در سفرنامه خود از شهر سگزآباد نام برده و آن را سر راه جاده ابريشم خوانده‌است

سيردان را بيشتر بشناسيم

سيردان يكي از شهرهاي استان قزوين ايران است. اين شهر در بخش طارم سفلي در شهرستان قزوين قرار دارد. جمعيت اين شهر طبق سرشماري سال ۱۳۸۵، برابر با ۴۶۸ نفر بوده است