دشتستان را بيشتر بشناسيم

شهرستان دشتستان بزرگ ترين و پرجمعيت ترين شهرستان استان بوشهر است. مركز اين شهرستان شهر برازجان است.شهرستان دشتستان از نظر مساحت، بزرگ‌ترين شهرستان استان بوشهر با وسعت ۳۷۱/۶ كيلومتر مربع است.

جمعيت

دشتستان پرجمعيت ترين شهرستان استان بوشهر مي‌باشد جمعيت اين شهرستان در حدود ۰۰۰/۳۱۰ نفر مي‌باشد. شهرستان دشتستان در شرق بندر بوشهر و بر سر راه ارتباطي و بازرگاني شيراز به بوشهر و شيراز به عسلويه واقع شده‌است. اين شهرستان از سه بخش و هشت شهر و ۱۹۲ روستا تشكيل شده‌است. خرما مهم‌ترين محصول كشاورزي اين منطقه بوده و نقش مهمي در اقتصاد اين شهرستان و استان و كشور دارد.

وسعت

دشتستان از نظر وسعت بزرگترين شهرستان استان بوشهر مي‌باشد كه شامل جغرافياي بسيار متنوعي مي‌باشد

تاريخ

دشتستان از قديمي ترين مناطق ايران است.شهرستان دشتستان قديمي ترين شهرستان استان و از قديمي ترين شهرستان ايران مي‌باشد كه قدمت آن تقريبا تا ۷هزار سال مي‌رسدو كه در آن زمان از مهمترين مناطق ايران بوده. از آثار تاريخي مي‌توان به كاخ زمستاني كورش در شهر برازجان- شهر تاريخي توز يا توج - تل مر - تل خندق - گور دختر( آرامگاه دختر كورش ) - آتشكده (در نزديكي تل خندق) - كاروانسراي مشيرالملك (در شهر برازجان) و... كه تمامي اين آثار در دشتستان و اطراف برازجان قرار دارند اشاره كرد.

تقسيمات كشوري

بخش مركزي شهرستان دشتستان
دهستان حومه
دهستان دالكي
دهستان زيارت
شهرها: برازجان و دالكي

بخش سعدآباد

دهستان زيرراه
دهستان وحدتيه
شهرها: سعدآباد و وحدتيه

بخش شبانكاره

دهستان شبانكاره
شهرها: شبانكاره .

بخش آب پخش

دهستان دشتي شبانكاره
شهرها: آب پخش.

بخش ارم

دهستان ارم
دهستان دهرود
شهرها: تنگ ارم

بخش بوشكان

دهستان بوشكان
دهستان پشتكوه
شهرها: كلمه.

آتشكده خورموج يا آتشكده كوه مند از آثار باستاني و مهم دشتي است كه در دامنه كوه مند و به فاصله ۳۰ كيلومتري خورموج، غرب روستاي زاير عباسي قرار دارد. در ارتفاع سنگي مشرف به رودخانه خشكي كه بستر رودخانه قديمي است آثار حجاري و كوه تراشي در دل صخره وجود دارد از بستر رودخانه راهي به ارتفاع ۶۰ متر كه اولين مدخل آتشكده‌است، كشيده شده‌است. يك شاه نشين با يك سكوي مياني و يك سكوي افقي كه در سمت راست شاه نشين قرار گرفته و يك اطاق قوسي با انحناي منظم كه با سنگ و گچ و گل ساخته شده جالب توجه‌است. نماي خارجي فعلي آتشكده عبارت از يك مدخل با سقف قوسي و دو مدخل مستدير القاعده و ده حفره به شكل مدخل‌هاي طرفين سكوي شاه نشين مدخل اصلي و با اندازه‌هاي متفاوت كه به احتمال به منزله پنجره و نورگيرهاي رواقهاي اصلي آتشكده بوده‌اند.

آتشكده از سه طبقه مياني يا اصلي، تحتاني و فوقاني تشكيل شده‌است كه با هم ارتباط داشته و در عين ارتباط، نوع ساختمان هر يك با ديگري متفاوت بوده كه گويا از هر يك از طبقات براي منظور خاصي استفاده مي‌شده‌است. در بستر رودخانه خشك فعلي آثار ساختمان‌ها و آبگردان‌ها و بندهايي در اراضي پاي كوه و در اطراف مسيل وجود دارد كه از وجود ميدان بزرگي در جلوي كلات حكايت مي‌كند كه سطح آن با خاك و سنگ بالا آورده بوده‌اند. با توجه به وجود آثار آب انبار و بقاياي درختاني از فاصله دويست متري پاي كوه احتمال مي‌رود در جلوي آتشكده ميداني وجود داشته و براي جلوگيري از نفوذ سيلاب‌هاي شديد در اطراف تپه، بندهاي زيادي از سنگ و گچ ساخته بوده‌اند.

بيش از نيم قرن پيش در جانب شمالي آتشكده و پشت كوه نيز آثار حفره‌ها و شاه نشين و درختاني وجود داشته‌است و از آنجا راهي به آتشكده منتهي مي‌شده‌است كه به مرور زمان بر اثر ريزش كوه آن آثار ازبين رفته‌اند. گويا نقشه اصلي مقاير كلات متأثر از مقابر فنيقي است و با توجه به طرز قرار گرفتن دخمه‌ها بر روي يكديگر و كم شدن تدريجي ابعاد آن‌ها در طبقات بالاتر، همان نقشه زيگورات‌ها و ميل‌هاي خاص مضرس است كه اصلي ايلامي و بابلي دارد اما نقشه صليبي دهليزها نقشه هندي و ايراني است. مقابر كلات داراي صفحه‌اي مستقل و در عين حال متأثر از تمدن‌هاي مختلف ايراني و هندي و آشوري، فنيقي و ايلامي است.

مِيمه شهري است در استان ايلام ايران. ميمه در بخش زرين‌آباد شهرستان دهلران قرار دارد.

شهر ميمه هوايي معتدل دارد.
 آبشار آبتاف در مسير ميمه به پهله زرين آباد در زمره مكان‌هاي گردشگري استان ايلام است.
تاريخچه
تپه ميمه با ديرينگي ۴۵۰۰ تا ۴۱۰۰ سال پ.م. از مكان‌هاي باستاني منطقه است

اين آبشار در فاصلة 18 كيلومتري مسير ايلام به صالح و درحد فاصل روستاي چم آو و منطقه عمومي ماربره در ميان تخته سنگ ها جريان دارد آب اين آبشار كه از كوه هاي ايلام سرچشمه مي گيرد ، پس از طي مسافتي كوتاه به رودخانه گدارخوش مي ريزد

آدرس:  15 كيلو متري شمال شهر ايلام
مكان:  طبـيـعي تفريـحي
 

آبشار گچان در 15 كيلو متري شمال شهر ايلام و در ميان تنگ كه خود يكي از تفرجگاه هاي ايلام است قرار دارد.

در اين منطقه كه كوه هاي زيبا و معظم مانشت و قلارنگ به همراه گچان گويي به هم رسيده اند منظره بسيار زيبايي را ايجاد كرده است.به گونه اي كه در فصول بهار ، تابستان و پاييز و حتي زمستان بعلت دسترسي تقريبا راحت آن پذيراي خيل عظيم دوستداران طبيعت است

آدرس:  مجاورت روستاي آكره بيد زرين آباد
مكان:  طبـيـعي
تاريـخي
 

غار ملك در ارتفاعات كبيركوه، به فاصله چهار كيلومتر از غار كبوترلان و در مجاورت روستاي آكره بيد زرين آباد قرار دارد

طول اين غار 300 متر، ارتفاع آن بين 5 تا 30 متر و دهانه آن چاه مانند است. اين غار ستون هاي استالاگتيتي و استالاگميتي بسيار زيبايي دارد و از حفاري هاي اطراف آن استخوان هاي انسان و كوزه هاي سفالي بسيار قديمي پيدا شده است.

آدرس:  مجاورت روستاي آكره بيد زرين آباد
مكان:  طبـيـعي
 

غار كبوترلان در ارتفاعات كبيركوه، به فاصله چهار كيلومتر از غار ملك و در مجاورت روستاي آكره بيد زرين آباد قرار دارد.

طول غار كبوترلان 400 متر، ارتفاع آن بين 5 تا 30 متر و دهانه آن چاه مانند است. اين غار داراي استالاگتيت ها و استالاگميت هاي بسيار زيبايي است.

استان ايلام يكي از استان‌هاي كشور ايران است كه در باختر اين كشور و در ناحيه‌اي كوهستاني و نيمه گرم قرار گرفته‌است. مركز اين استان شهر ايلام است . استان ايلام از غرب با كشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان و از شمال با استان كرمانشاه همسايه‌است.اين استان از استان‌هاي جنگلي ايران است و به خاطر زيبايي طبيعتش از آن با نام عروس زاگرس نيز ياد مي‌شود. پيش از دوره رضاشاه به اين ناحيه پشتكوه مي‌گفتند.

تنگ بهرام چوبين يكي از مهم ترين دره هاي كم عرض و بسيار مرتفع و استراتژيك در ضلع غربي مسير جاده دره شهر- پلدختر است.

اين تنگه كه آن را شكارگاه بهرام هم مي گويند؛ داراي آثار ارزنده فراوان در قسمت ورودي، پيشاني و ارتفاعات است. اين مجموعه آثار ارزنده يك قلعه به جاي مانده از دوران ساساني است كه از سنگ و گچ ساخته شده و به ارتفاعات جنگلي كبيركوه در عمق تنگه و مناطق سخت گذر آن ختم مي شود. علاوه بر زيبايي هاي وصف ناپذير طبيعي و آثار پلكان هاي سنگي بر ديواره هاي سنگي و نقاط سخت گذر داخل تنگه، وجود چهار آب انبار كه در صخره هاي سخت تراشيده شده اند، هر يك به اضلاع تقريبي 3×3 متر و عمق 3 متر و 3×2 در عمق 5/2 متر با ناودانك هاي سنگي و همچنين ارتباط اين چهار آب انبار به هم ديگر و وجود آب آشاميدني در داخل آن ها حاكي از توجه و اهميت به اين منطقه استراتژيك و طبيعي در طول دوران تاريخي دارد كه در نوع خود بي نظير و جالب توجه است. تنگه بهرام از شاهكارهاي طبيعي و تاريخي است كه همواره مورد بازديد علاقه مندان به تاريخ، طبيعت و كوه نوردان قرار مي گيرد. اين تنگه در ايام بهار ايرانگردان و علاقه مندان به آثار تاريخي و طبيعي را به سوي خود جذب مي كند

جوانرود را بيشتر بشناسيم

شهرستان جَوانرود (به كردي: جوانڕۆ، Cwanrro) از شهرستان‌هاي استان كرمانشاه در غرب ايران است. مركز اين شهرستان شهر جوانرود (قلعه) است.اين شهر در شمال غرب استان كرمانشاه واقع شده است

آب و هواي اين شهر از نوع معتدل كوهستاني بوده و از مناطق خوش آب و هواي استان كرمانشاه به شمار مي‌رود. شهر جوانرود در داخل يك دره واقع شده است و كوهستاني مي‌باشد به طوري كه كوه شاهو به صورت ديواره‌اي در حدود 4 كيلومتري شمال آن قرار گرفته است از مناطق تفريحي اين شهر مي‌توان پارك هلانيه را نام برد كه در شمال اين شهر واقع شده اشت

زبان مردم جوانرود يكي از شاخه‌هاي زبان كردي سوراني به اسم جافي است و مذهب مردم جوانرود سني شافعي است.

بازارچهٔ مرزي شهر اصلي ترين منبع در آمد‌هاي مردم اين شهر است. از ديگر منابع درآمد مردم اين ديار كشاورزي، دامداري و ارايه خدمات شهري است.

تقسيمات كشوري
بخش مركزي
دهستان پلنگانه
دهستان بازان
شهرها: جوانرود

ويكيپديا

اَليگودَرز نام شهري در شهرستان اليگودرز استان لرستان ايران است. ديرينگي شهر اليگودرز به بيش از ۷۰۰ سال پيش مي‌رسد. گويش مردمان اين شهر لري بختياري است.اين شهر داراي مكان‌هاي تفريحي بسياري از جمله آبشار چكان دهقادي و چشمه آسار و سراب شامكان (در منطقه شولاباد) آبشار لوچ، رود حوضيان، رودخانه ماهيچال، طبيعت اشتران‌كوه، آبشار آب سفيد، آبشار مبارك آباد، رودخانه مور زرين (در بخش زلقي)، آبشار تيندر، غار تمندر، جنگل‌هاي بلوط و گردو (فقط مال رو است) و سرچشمه دوركو، گايكان، دره دورك، دشت لاله‌هاي واژگون، دره دايي، دره حيدر است.

صنايع دستي آن شامل هنرهاي سراميكي، قاليبافي، منبت كاري، سيم بافي، معرق‌كاري، گليم بافي و جاجيم بافي مي‌شود. اين شهر داراي منابع غني معادن سنگ (مرمر كبالت منيزيم گرانيت چيني كريستال سراميك و...) است.

ريشهٔ نام
در وجه تسميه اليگودرز روايت‌هاي گوناگوني وجود دارد كه از آن جمله، روايت ساكنان بومي شهر است. بر مبناي اين روايت، واژه اليگودرز، تركيبي از واژه (آل) به معني خاندان و گودرز است. بر اين اساس مردم بومي شهر خود را به گودرز پهلوان (يكي از شخصيت‌هاي معروف شاهنامه) نسبت مي‌دهند كه با گذشت زمان، تركيب (آل گودرز) كم كم به اليگودرز تبديل شد.وجود طايفه بزرگ گودرزي در اين شهر، اين باور را تشديدكرده‌است.نشانه‌هاي تاريخي نيز نشان مي‌دهد كه در محدوده شهر اليگودرز در حدود هفده قرن پيش از ميلاد، تمدن‌هايي وجود داشته‌است. البته در تپه‌هاي شمال غربي آثاري كشف شده‌است كه به دوران پيش از اشكانيان و هخامنشيان تعلق دارد. برخي ديگر نيز وجه تسميه آن را از واژه آليورز(آل ورز)ورز= گندم سرخ دانسته‌اند. همچنين اين نام را آميزه‌اي از دو واژه اَل به معناي عقاب و گودرز دانسته‌اند.اكثر ساكنين اين شهر با مهاجرت به شهرهاي بزرگ كشور از جمله تهران، اصفهان و اراك، ترك وطن كرده و به علت مهاجر پذير بودن اين شهر، تعداد بسيار زيادي از اهالي مناطق روستايي و عشايري در اين شهر تخته قاپو شده‌اند. (تخته قاپو به معناي يكجا نشيني است).اليگودرز از لحاظ كسرت تعداد روستا بعد از مشهد(قبل از تقسيم شدن به سه استان) دومين شهرستان كشور محسوب مي‌شود. در استان لرستان بزرگ‌ترين شهرستان از لحاظ وسعت حوزه شهرستان مي‌باشد.

[ويرايش] مشاهير اليگودرز
سينا سرلك استاد آواز. مهدي غضنفري وزير بازرگاني. مهدي كروبي رئيس دو دوره مجلس شوراي اسلامي. علي محمد احمدي رئيس سابق مركز انرژيهاي نو (سازمان انرژي اتمي). ابراهيم مداحي رئيس فدراسيون شطرنج. زهرا احمدي نژاد معاون پژوهشي گروه آموزشي بيماريهاي عفوني (خردادماه ۱۳۸۱) عضو هيئت نظارت طرح نظام نوين اداره بيمارستانها در بيمارستان امام. مسئول تعميق اسلام در وزارت بهداشت, درمان و آموزش پزشكي. احمد كروبي از روحانيان سياسي.